یادی نمی کنی ازما

نکند دل به دگر بسته ای

آن دگری کیست که او را به من

...

شوخی بامزه ای است

تو فقط با من و

من نیز فقط  با توام

او کسی نیست تنها خداست

چون که  من و تو و او  هم عهدشدیم.. ما فقط

دراین لحظه

فقط  دلم  می خواهد بگویم

....دوستت دارم .....

ودیگرهیچ

من و تو , دیروز

چه روز زیبایی داشتیم

من و تو، دیروز

چه روز زیبایی ساختیم

تو با من

من با تو

درآن شهر زیبا

دراین شهر زیبا

شهر بادگیرها

شهر رمضان

حس نزدیک من به تو

دل نزدیک تو به من

چه دلنشین روزی داشتیم

چه دلنشین روزی ساختیم

من وجای خالی تو امروز

توو دوری ،تو و خاطرات دیروز

من به یادحرف های شیرین

تو وآن گفته های دیرین

من ولحظه، تو ودم

من وشعر ، تو وعشق

من به تومی بالم

توبه من می مانی

گرمای قلبم مانندفصول سال ، متغیراست

دلم می خواهدهمیشه درقلبم تابستان باشد

اما..

زمستان قلبم بسیارطولانی است

چه سرمای هولناکی

چنان می نمایدکه فصول قلب من

نه بهاردارد نه تابستان

فقط گاه پاییز است و

اغلب زمستان

شب ومهتاب چه دلبری می کنندباهم

روزوآفتاب چه شرم می کنندازهم

گاه چون روزوآفتاب شرم می کنیم ازهم

گاه چون شب ومهتاب دل می بریم ازهم

منم عاشق این شرم ودلبری باهم

بیاهمیشه دل ببریم وشرم کنیم ازهم.................باشه؟

بازشبی دیگرشدوقسمت من باتوبودن

خدایامی شودروزهایت نیزشب باشدبرای من ....برای بااوبودن؟

شبهای باتوبودن ، روز است برایم

روزهای بی تو تاریک ترازشب است برایم

شب وباران وخاطره هایش

زیباودلنشین است برایم

زمزمه های عاشقانه ات شنیدن

مایه افتخاراست برایم

شین ومیم ازهم جداافتاده اند

لیک دلهاشان به هم آمیخته اند

این جدایی پیش آنهانوعی ازوابستگی است

چون حریرعشق خودروی دیواردل انداخته اند

شهزاده ی مهرووفا،باپاکی وعشق وصفاخوش طینت است

آن دویکدیگربه سان مرغ عشق درخواب نیزیافته اند

کدامین وفا؟؟

دراین دنیای «بی وفا»

لطف وصفا؟؟

کاش می بود

صداقت؟؟

به چه معناست

دراین سرزمین یخ زده

امّا

شاید که بادعا

شادباشم وباصفا

«دائم توراهمیشه»

خواهم بغل بگیرم

شایدکه درکنارت

جان داده وبمیرم

گرمی ببخش به قلبم

قلب زخمی زِدردم

بوسه بزن برلبم

پایان بده برغمم

اشکم بشوی ازچشمم

ای عشق من،همدمم