ای آفتاب سراسر شعور و عشق

در آسمان قصه ی شهرم فقط تویی

با تو که هستم به زیر آسمان

حال من خوب است

احوالم خوش است

پیش بیا ، پیش بیا ، پیشتر

تا که بگویم غم دل بیشتر

دوست ترت دارم ، از هر چه دوست

ای تو به من از خود من خویش تر

دوست تر ازآن که بگویم چقدر

بیشتر از بیشتر از بیشتر

داغ تو را از همه داراترم

درد تو را از همه درویش ترم

هیچ نریزد به جز از نام تو

بر رگ من گر بزنی نیشتر

فوت وفن عشق به شعرم ببخش

تا نشود قافیه اندیش تر

من ابر شدم گریه شدم شانه شدی تو؟

یک شانه بی منت و مردانه شدی تو؟

من شانه شدم تا تو بباری غم خود را

آن وقت که من گریه شدم ، شانه شدی تو؟؟؟